Czeska Szwajcaria: wędrówka na Děčínský Sněžník (723 m n.p.m.) – czerwony szlak z Jílové

Děčínský Sněžník (723 m n.p.m.) to najwyższy szczyt Wyżyny Děčínskej (czes. Děčínská vrchovina) z charakterystyczną kamienną wieżą widokową. Dzisiejsza wycieczka była najdłuższa spośród wszystkich naszych wędrówek w trakcie pobytu w Děčínie, ale to nie znaczy, że dystans był jakiś ekstremalnie długi 😉. Trasa na szczyt prowadziła czerwonym szlakiem z Jílové, jednak cała wyprawa nie zakończyła się na Děčínskim Sněžníku – czerwone oznaczenia poprowadziły nas dalej, aż do samego Děčína. Po drodze nie brakowało widokowych przystanków, leśnych odcinków i skalnych schodków.

Mapa z trasą wycieczki

 

Do Jílové dojechaliśmy autobusem lini nr 433  – wsiedliśmy na przystanku Děčín aut.nádr. (przystanek przy dworcu kolejowym), a wysiedliśmy na Jílové, rest. Hraničár.

No to w drogę!

Początkowo czerwony szlak prowadził asfaltem.

Uszliśmy kawałek i zatrzymaliśmy się przy ławeczce na Blátivce. Z plecaka wyskoczyły pyszne bułeczki z děčíńskiej piekarni — Wika, Piotrek i Blaru zajadali się nimi z entuzjazmem, a ja sięgnęłam po moją zdobycz: sałatkę Rumcajs, kupioną… też w piekarni 😄. Całkiem smaczną, choć zaskakująco pikantną. Mój brzuszek już dawno powiedział czeskiemu glutenowi „stop” 😉, więc taka sałatka idealnie sprawdziła się jako drugie śniadanie w trasie.

Drážďanska vyhlídka – panorama, która zachwyca

Choć czerwony szlak z Jílové prowadził prosto na Děčínský Sněžník, to postanowiliśmy nieco zboczyć z trasy i zajrzeć na punkt widokowy Drážďanská vyhlídka. Po drodze pojawiły się pierwsze ciekawe formacje z piaskowca. Woda i wiatr przez miliony lat rzeźbiły w skałach fantazyjne kształty: iglice, baszty i wąskie tarasy, które dziś tworzą wyjątkowy krajobraz na pograniczu Czech i Niemiec.

A skręt w bok na Drážďanską vyhlídkę zdecydowanie warto było zrobić, bo panorama stąd naprawdę zapiera dech w piersiach 😍. Z krawędzi skalnego urwiska rozciąga się rozległy widok na Szwajcarię Saksońską, okoliczne wzgórza i lasy, a przy dobrej pogodzie podobno można dostrzec nawet oddalone o około 50 km w linii prostej Drezno. Pełno tu kwitnących wrzosów, a cisza i przestrzeń tworzą prawdziwie magiczny klimat.

Jest też stół i ławeczki, więc to miejsce idealne  na dłuższą chwilę odpoczynku – z kubkiem herbaty lub czymś zimniutkim, w zależności od pogody 😉.

Miejscówka jest cudna, ale przed nami był jeszcze ładny kawałek trasy, więc zrobiliśmy chwilę przerwy, „kilka” zdjęć i ruszyliśmy dalej.

Podejście na Děčínský Sněžník

Teoretycznie wędrówkę na Děčínský Sněžník mogliśmy kontynuować, trzymając się zielonych ukośników – szlaku, który wybraliśmy na Drážďanską vyhlídkę. Jednak zdecydowaliśmy, że zawrócimy kawałek i wejdziemy na szczyt czerwonym szlakiem. Mapa w tej opcji pokazywała punkty widokowe 😉.

Czerwony szlak początkowo zaoferował nam całkiem przyjemną wędrówkę przez las:

A potem było ostre podejście pod górę i nagroda – piękna panorama 😉. W dole widać Jílové, a dalej, za lasami łagodnie pofalowaną Wyżynę Děčínska i Děčín Z wyższych partii szlaku roztaczały się szerokie perspektywy na Czeską Szwajcarię z jej charakterystycznymi stołowymi wzgórzami. 

Kamienna wieża na Děčínskim Sněžníku

Na samym szczycie Děčínskiego Sněžníka czeka prawdziwa gratka – kamienna wieża widokowa z 1864 roku, wysoka na 33 metry. Wejście na wieżę jest płatne (symbolicznie), a po bilecik trzeba podejść do pobliskiej restauracji / baru i poprosić o kluczyk.  To trochę jak w bajce: żeby dostać się na szczyt, musisz najpierw zdobyć magiczny klucz 😉.

Z góry rozciąga się dookolny widok na Czeską i Saksońską Szwajcarię, Góry Łużyckie i Rudawy. Nie bez powodu mówi się, że to jedna z najpiękniejszych panoram północnych Czech 😍.

Niestety, my nie nacieszyliśmy się tym widokiem zbyt długo – zaczęło kropić i wiało niemiłosiernie.

Sama wieża wygląda jak żywcem wyjęta z baśni o Roszpunce – smukła, kamienna, z ozdobnymi detalami w stylu elżbietańskim. Aż trudno uwierzyć, że przez lata była w ruinie i groziło jej zburzenie. Na szczęście została odrestaurowana i dziś znów dumnie króluje nad okolicą jako jedna z najstarszych wież widokowych w Czechach i zabytek kultury technicznej.

Na Decińskim Śniezniku znajduje się też schronisko Penzion Pod Rozhlednou, w sumie ciężko stwierdzić czy ten obiekt działa, czy nie. Tuż obok schroniska jest całkiem przyjemny punkcik widokowy.

A na koniec ciekawostka: to właśnie stąd w 1936 roku, profesor Matthias Färber z Děčína odebrał pierwszy na terenie Czech sygnał telewizyjny – transmisję z igrzysk olimpijskich w Berlinie. 

Czerwony szlak do Děčína

Po zejściu z wieży ruszyliśmy dalej czerwonym szlakiem w stronę Děčína. Początkowo ścieżka łagodnie opadała, wijąc się między drzewami i skałami. Ładna panorama czekała na nas w pobliżu skały Koňská hlava (668 m n.p.m.) – roztaczał się stąd szeroki widok na okolicę i góry Szwajcarii Saksońskiej: Grosser Zschirnstein, Königstein i Lilienstein.

Dalej czerwony szlak wchłonął las, a zejście zrobiło się miejscami bardziej strome. W sumie szło się całkiem przyjemnie, choć bez większych ochów i achów.

Po drodze trafiliśmy jeszcze na fajną wiatkę noclegową – idealną na nocleg w bardziej przygodowym stylu (oj chodzi za nami taki pomysł, chodzi 😉).

Po dłuższym, może nieco monotonnym odcinku przez las, czekało nas jeszcze jedno solidne podejście w stronę Děčína. 

Podejście wynagrodziły widoki – piękna, szeroka panorama z widokiem na Děčín i okoliczne górki 😍.

Dalej czerwony szlak prowadził przyjemną ścieżką przez las. Co chwilę trafiały się jakieś punkty widokowe, ławeczki, a później nawet interaktywne tablice edukacyjne (tym szlakiem można dojść do zoo w Děčínie – to już całkiem blisko). 

No i tak szliśmy sobie, szliśmy, aż dotarliśmy do punktu widokowego na Pastýřskiej stěnie (Ściana Pasterza). 

Z tarasu roztacza się przepiękny widok na miasto i Łabę, widać most Tyršův i górujący nad rzeką zamek w Děčínie. Panorama jak z pocztówki 😍.

Kiedyś na szczycie Pastýřskiej Stěny działała restauracja w romantycznym zameczku z wieżą widokową. Niestety dziś już nie funkcjonuje – wielka szkoda 😩.

Koniec wycieczki

Z Pastýřskiej Stěny schodziliśmy już prosto do miasta. 

Tak właśnie skończyła się nasza całodzienna wędrówka – długa, ale w towarzystwie pięknych widoków, skałek i leśnych ścieżek. 

Podsumowując: Děčínský Sněžník, czerwony szlak i finał na Pastýřskiej Stěnie – to zdecydowanie  trasa godna polecenia 😊.