Dolina Baryczy czyli wycieczka do ptasiego raju

Dolina Baryczy to istny ptasi raj oraz malownicze zestawienie stawów, mokradeł, bagienek, łąk i lasów. Utworzony tu został największy w Polsce Park Krajobrazowy, liczący ponad 870 km². Wybierając się na przechadzkę w te okolice, warto zabrać ze sobą lornetkę, żeby móc z bliska poobserwować przeróżne gatunki żyjących tam ptaków. Spacer pomiędzy stawami, wśród dzikiej przyrody i tych wszystkich odgłosów natury dookoła to naprawdę fajna odskocznia od miejskiej codzienności. Główną atrakcją Doliny Baryczy są stawy znane z hodowli karasi, okoni, sumów i szczupaków, a przede wszystkim karpi. Rybnych specjałów mieliśmy okazję dziś trochę popróbować i była to taka wisienka na torcie dzisiejszej wycieczki.

No to ruszamy!

Mapa z trasą wycieczki

Zgodna Niezgoda

Wycieczkę rozpoczęliśmy we wsi Niezgoda. Wieś założył w XVI w. baron Henryk von Kurzbach. Nazwa wsi pojawiła się w 1604 r. w postaci Niessgoda i najprawdopodobniej nawiązywała do jakiegoś sporu granicznego. Obecnie w Niezgodzie jest zgoda — tak wyczytaliśmy na tablicy informacyjnej 😉.

Auto zaparkowaliśmy właśnie na wprost tablicy, w pobliżu świetlicy i Stawu Niezgoda. Zanim jednak ruszyliśmy na przechadzkę, to przeczytaliśmy wszystko, co było do przeczytania, a oprócz tego Puszongowi wpadły w oko plakaty o dniu dziecka organizowanym na wiejskim boisku.

Ciekawostek w Niezgodzie nie brakuje. Swojego pomnika doczekały się tam nawet znienawidzone przez wszechświat komary 😉. Największym atutem miejscowości jest oczywiście okoliczna przyroda. Wieś znajduje się w granicach Parku Krajobrazowego Dolina Baryczy, dookoła są lasy, stawy, rezerwat ornitologiczny, rezerwat „Olszyny Niezgodzkie”, szlaki rowerowe i piesze, ścieżka edukacyjna „Trzy Stawy”, wieża widokowa na Staw Stary, wytyczone są też dwa obszary użytków ekologicznych. Nieopodal Niezgody, na Baryczy zlokalizowany jest Jaz Niezgoda (dawniej Wielka Śluza — Grosse Schleuse). Jest to jedyny zachowany i pełniący swą funkcję drewniany jaz na tej rzece.

My tymczasem, mocno już ponaglani przez Wicię, ruszyliśmy w kierunku pierwszej atrakcji dnia, czyli nad Staw Niezgoda.

Staw Niezgoda

Staw Niezgoda to właściwie dwa akweny, my byliśmy tylko przy tym oznaczonym „I”.. Wzdłuż stawów prowadzi fragment szlaku archeologicznego, oznaczony kolorem niebieskim. W okolicy można spotkać gęgawy, perkozy dwuczube, błotniaki stawowe, bąki, żurawie oraz sporo gatunków kaczek i łabędzie.

Dalej przeszliśmy w kierunku czatowni.  Tym razem na wycieczkę wzięliśmy lornetkę (co prawda dziecięcą 😏, ale zawsze to coś) i aparat z zoom-em, mogliśmy więc nieco poobserwować ptasiory. 

Niebieski szlak prowadzi dalej wzdłuż stawów i do wsi Grabówka i dalej, znacznie dalej przez kolejne Stawy Milickie i inne atrakcje Doliny Baryczy. My jednak z czatowni zawróciliśmy do parkingu i powędrowaliśmy w kierunku wieży obserwacyjnej na Starym Stawie.

Lasy, łąki, cmentarzyska

Na wieżę szliśmy wzdłuż pól i na kolorowo kwitnących łąk. 

A w lesie natknęliśmy się na cmentarzysko z okresu VII-V w.p.n.e i z II-III w.n.e.  

Stary Staw i wieża obserwacyjna

No i mamy kolejne niesamowite miejsce na trasie naszej przechadzki 😍. To wieża obserwacyjna przy Starym Stawie. Już z daleka było słychać wesoły rechot moich żabich przyjaciółek i ptasie odgłosy.

Czatownia przy brzegu Starego Stawu powstała w 2011 roku w ramach projektu „Turystyka przyjazna przyrodzie w Dolinie Baryczy”. Wieża jest zadaszona i jednopiętrowa, a rozciąga się z niej taki widok, że hej! Istny ptasi raj 😍.

Na wieżę obowiązkowo trzeba zabrać lornetkę, pięknie tam jest 😍. 

Oczywiście zrobiliśmy sobie bardzo długą przerwę na obserwację i drugie śniadanie.

Kierunek Rezerwat Olszyny Niezgodzkie

Kolejnym celem naszej wędrówki był malowniczy rezerwat. Zanim jednak tam dotarliśmy, musieliśmy wrócić kawałek niebieskim szlakiem przez łąki. Na rozwidleniu nie kierowaliśmy się już w stronę punktu startowego, a potem przeszliśmy kawałek mało ruchliwą ulicą (prowadzi tam niebieski szlak). Tak doszliśmy do niezgodzkiego krokodyla i do ławy, przy której zrobiliśmy krótki postój.

Dalej powędrowaliśmy przez wieś i po chwili dotarliśmy do „bram” rezerwatu.

Rezerwat Olszyny Niezgodzkie

Rezerwat ten został utworzony w 1987 roku w celu ochrony naturalnego obszaru bagiennego i rosnących tam olszyn. Rośnie tam także kilka okazałych dębów, z których najgrubszy liczy sobie 675 cm w obwodzie i jest pomnikiem przyrody. W całym rezerwacie występuje aż 26 gatunków drzew, 23 gatunki krzewów i 227 gatunków roślin zielnych. Jest to też dom dla bobrów i wielu innych ssaków, gadów, płazów i ptaków.

Początkowo wędrowaliśmy alejką wzdłuż imponujących, starych drzew. 

Te charakterystyczne wydrążone w pniu otwory powstały za sprawą Koziroga Dębosza, czyli niezwykle rzadkiego i objętego ochroną chrząszcza. Larwy kozioroga drążą w drzewie niesamowite i rozległe korytarze, a taki zaatakowany dąb nie umiera cały, może być jednak zupełnie podziurawiony w środku.

Dalej robi się coraz bardziej malowniczo i tajemniczo. Asfaltowa szeroka droga poprowadziła nas wzdłuż bagien i niedostępnego lasu rosnącego na wodzie. Pięknie tam było dookoła, tak klimatycznie, ptaki latały, żaby kumkały.

Niestety w którymś momencie (z zupełnie niewiadomej przyczyny) skręciliśmy w wąziutką dróżkę, prowadzącą wzdłuż rzeki... No i zaczęliśmy przedzieranie się przez chaszcze i zarośla w towarzystwie miliardów muszek i komarów. Pomyliliśmy się, gdybyśmy poszli prawidłowo po znaczkach, wędrówka byłaby zdecydowanie bardziej komfortowa. 

Ruda Żmigrodzka

Ufff, udało nam się wypełznąć z chaszczy. Wyszliśmy na ulicę Bocianią w Rudzie Żmigrodzkiej. 

Ruda Żmigrodzka to kolejna malowniczo położona wieś na trasie naszej wycieczki. Właśnie ze względu na to, że okolice wsi to prawdziwe ptasie królestwo, to postanowiono nazwać tamtejsze ulice po ptasiemu 😉. Na znakach obok nazw ulic znajdują się także fotografie przedstawiające poszczególne ptaki oraz różne informacje i ciekawostki. Świetny pomysł 😊.

Staw Rudy

Niedaleko od wiejskich zabudowań znajduje się największy w okolicy staw (153 ha), czyli Staw Rudy. Wokół stawu poprowadzona jest ścieżka i z pewnością warto się nią przespacerować, ale nam zabrakłoby już na to czasu 😉. Zatrzymaliśmy się jednak przy stawie na trochę dłużej, zrobiliśmy przerwę na sucharki i podsłuchiwanie żabich rozmów. Niesamowity był ten rechot!

Przeszliśmy się jeszcze kawałeczek wzdłuż stawu 😍. 

Na wodzie znajdują się charakterystyczne trzy piaszczyste wyspy (pryzmy) o wysokich i stromych brzegach. To prawdziwe ptasie miasta, niesamowicie wygląda to na zbliżeniu.

Na wyspach znajduje się największa w Dolinie Baryczy kolonia mew śmieszek. W ostatnich latach gniazdowało tam nawet do 4 tysięcy par tego gatunku!

Karczma Rybna nad stawami w Rudzie Żmigrodzkiej

Od Stawu Rudy ruszyliśmy w poszukiwaniu jedzenia. Właściwie to szukać nie musieliśmy, bo Blaru dokładnie wiedział, gdzie nas prowadzi na obiad — szliśmy do Karczmy Rybnej. Po jakiś 40 minutach marszu znaleźliśmy się w prawdziwej perełce kulinarnej Doliny Baryczy 😍. W menu restauracji zgodnie z nazwą i w nawiązaniu do tradycji regionu królowały ryby słodkowodne (karp, szczupak, sum, sandacz czy amur), hodowane w Gospodarstwie Rybackim „Ruda Żmigrodzka”.

Tym razem ja i Blaru raczyliśmy się zupą rybną i genialną pajdą swojskiego chleba z pastą z karpia wędzonego (pychota 😍😍😍).

Dzieci zamówiły sobie po zestawie dziecięcym, czyli taki klasyk: filecik rybny+ frytki + surówka.

Wszyscy byliśmy pod wrażeniem tego miejsca — kulinarnie to mistrzostwo, a poza tym karczma jest bardzo ładnie położona pomiędzy stawami. 

Kiedy zjedliśmy, ruszyliśmy trochę pokręcić się po okolicy.

Inwazja komarów

Dalej kierowaliśmy się już w stronę parkingu, na którym zostawiliśmy auto.

Od stawów odbiliśmy więc w boczną dróżkę, później minęliśmy kopalnię gazu i dotarliśmy do ulicy. Szliśmy nią kawałek aż do niebieskiego szlaku.

Gdy weszliśmy do lasu, rzuciły się na nas komary, normalnie zmasowany atak 🤦. Nie było mowy o powolnym spacerze. Z krwiopijcami pożegnaliśmy się dopiero mniej więcej, gdy znów weszliśmy na teren rezerwatu Olszyny Niezgodzkie.

Koniec wycieczki

Naszą wędrówkę zakończyliśmy pod świetlicą, gdzie na parkingu czekało na nas autko. Przedreptaliśmy trochę ponad 18 kilometrów.  Natomiast cała wycieczka zakończyła się na festynie na boisku w Niezgodzie organizowanym z okazji dnia dziecka. Niektóre piosenki nie mogły mi wypaść z głowy przez kilka dni 😏.

P.S. Inną fajną wycieczkę po ptasim raju w Dolinie Baryczy opisywałam tutaj:

Dolina Baryczy, wycieczka nad Stawy Milickie (klik)